ละคร "ศึกรักลิขิตสวรรค์" (Princess of Lanling King) ดัดแปลงมาจากนวนิยายออนไลน์สุดฮิตปี 2552 เรื่อง "หลานหลิงหวงเฟย" (兰陵皇妃) ของนักเขียนหญิง "หยางเชียนจื่อ" โดยละครเริ่มต้นถ่ายทำอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 8 กันยายน 2556 และออกอากาศหลังจากนั้น 3 ปี
เนื้อหาในละครกล่าวถึงเรื่องราวความรักที่ซับซ้อนและเป็นรักสามเส้าของ "หลานหลิงหวังเฟย" (แปลว่า ชายาหลานหลิงอ๋อง) เธอมีชื่อจริงว่า
"ตวนมู่เหลียน" เป็นเด็กกำพร้าและทายาทคนเดียวที่เหลืออยู่ของ
"ตวนมู่จี๋" ผู้สร้างวังเทียนหลัวตี้ (วังแหฟ้าตาข่ายดิน) เธอมีคนรักที่เติบโตมาด้วยกันชื่อ
"เกาฉางกง" เขาเป็นนักรบหนุ่มรูปงามราวเทพบุตร เลยต้องซ่อนรูปโฉมอันงดงามของตนไว้ภายใต้หน้ากากที่ดุดันขณะออกรบเพื่อให้ศัตรูเกรงขาม เขาเป็นที่รู้จักในนาม
"หลานหลิงอ๋อง" แห่งเป่ยฉี (ฉีเหนือ) ที่รักประชาชนเสมือนเป็นลูกหลานตนเอง ทั้งยังเป็นพระญาติของ
"เกาเหว่ย" ("เป่ยฉีโฮ่วจู่" - รัชทายาทและฮ่องเต้แห่งราชวงศ์เป่ยฉี) อีกด้วย
ด้วยความที่เป็นทายาทเพียงคนเดียวของสกุลตวนมู่ เธอจึงเป็นคนเดียวที่พิสูจน์ได้ว่ามุกเม็ดไหนคือ มุกราตรี "เจิ้นหุน" ทำให้มักมีคนคิดหาประโยชน์จากเธอ และหนึ่งในนั้นก็คือ
"จื่อเม่ย" มารดาของเกาฉางกง ขณะแฝงตัวเข้าไปในเป่ยโจวเพื่อตามหามุกเจิ้นหุนในจวนต้าซือคงโดยเปลี่ยนชื่อเป็น
"หยวนชิงสั่ว" เธอเกิดจับพลัดจับผลูได้เป็นเจ้าสาวของต้าซือคงแห่งเป่ยโจว นามว่า
"อวี่เหวินยง" เขายอมรับเธอเข้าจวนทั้งที่ไม่ไว้ใจและรู้ทันเธอตั้งแต่ต้น เพราะต้องการสืบหาความจริงจากเธอ แต่แล้วก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นในคืนเข้าหอ เมื่อมีเหตุให้ชิงสั่วสูญเสียความทรงจำ ซ้ำยังมีคนร้ายบุกรุกจวนต้าซือคง ทุกคนต่างสงสัยว่าชิงสั่วมีความเกี่ยวข้องกับคนร้ายและอาจเป็นสายของเป่ยฉี แต่ชิงสั่วกลับจำอะไรไม่ได้และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองเป็นใคร
อวี่เหวินยงไม่ปักใจเชื่อชิงสั่วจึงพยายามพิสูจน์ว่าเธอสูญเสียความทรงจำจริงหรือไม่ ทั้งยังสงสัยว่าเธอเป็นใครกันแน่ ซึ่งชิงสั่วเองก็อยากรู้เช่นกันว่าตนเป็นใคร มาจากไหน ครั้นได้ยินกับหูว่า
"เหยียนหว่าน" คิดปองร้ายหมายเอาชีวิตเพราะเห็นเธอเป็นศัตรูหัวใจและศัตรูของบ้านเมือง (สายของเป่ยฉี)ชิงสั่วจึงหนีออกจากจวนต้าซือคงโดยมุ่งหน้าไปยังชายแดนเป่ยฉีหมายสืบหาว่าตนเองเป็นใคร เมื่ออวี่เหวินยงรู้เข้าจึงปล่อยข่าวว่าชิงสั่วขโมยมุกเจิ้นหุนแล้วหนีออกจากจวนต้าซือคง หมายให้เธอตกเป็นเป้าของคนที่อยากครอบครองมุก และบีบให้คนที่อยู่เบื้องหลังชิงสั่วแสดงตัว
หลังได้รับรายงานว่ามีคนร้ายบุกจวนต้าซือคง เกาฉางกงเลยสบโอกาสบุกโจมตีเป่ยโจว เมื่อ "อวี่เหวินฮู่" มหาเสนาบดีแห่งเป่ยโจว ทราบข่าวจึงอาสานำทัพทำศึกโดยวางแผนหลอกล่อให้เกาฉางกงติดกับ ขณะมุ่งหน้าไปยังชายแดนที่เชื่อมต่อเป่ยฉี ชิงสั่วเจอม้าตัวหนึ่ง (ม้าของเกาฉางกงซึ่งน่าจะจำเธอได้) จึงขึ้นขี่ตามสัญชาตญาณ (สมัยเด็กเธอเป็นคนดูแลม้าจึงขี่ม้าเป็น) ด้วยความที่เป็นม้าของแม่ทัพใหญ่มันจึงวิ่งไปหาผู้เป็นนายในสนามรบ ในตอนนั้นทัพของเกาฉางกงกับอวี่เหวินฮู่กำลังสู้รบกัน อวี่เหวินฮู่แกล้งถอยทัพหมายล่อให้เกาฉางกงตามไปติดกับแต่เกาฉางกงรู้ทันจึงไม่เคลื่อนทัพตามไป ครั้นเห็นชิงสั่วร้องลั่นอยู่บนหลังม้าของตน (ในพรมแดนเป่ยโจว) เกาฉางกงก็นึกถึง "เสี่ยวเหลียน" (ตวนมู่เหลียน) คนรักของตน แต่ม้าของเขาดันพาเธอมุ่งหน้าไปยังบริเวณที่อวี่เหวินฮู่วางกำลังดักซุ่มอยู่ เขาจึงรีบควบม้าตามไป แม่ทัพ "หูลี่ว์กวง" (แห่งเป่ยฉี) เห็นดังนั้นจึงเคลื่อนทัพตามไปคุ้มกัน
เมื่อทัพทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน ชิงสั่วจึงอยู่ท่ามกลางการรบราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เกาฉางกงแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นชิงสั่วยืนอยู่ตรงหน้า เพราะเธอหน้าตาเหมือนเสี่ยวเหลียน (ซึ่งถูกธนูยิงและพลัดตกจากหน้าผาต่อหน้าต่อตาเขา) ราวกับเป็นคนเดียวกัน ครั้นเห็นชิงสั่วตกอยู่ในอันตราย เกาฉางกงจึงรีบบุกเข้าไปช่วย แม้ชิงสั่วจะจำเกาฉางกงไม่ได้แต่พออยู่ในอ้อมกอดเขาเธอกลับรู้สึกอบอุ่นและคุ้นเคย ในที่สุดทัพของเกาฉางกงก็ติดกับและตกเป็นเป้านิ่งของอวี่เหวินฮู่ แม้จะเสียกำลังพลไปไม่น้อยเพราะเสียสมาธิ แต่เกาฉางกงก็พากำลังพลที่เหลือ รวมทั้งชิงสั่ว กลับค่ายทหารได้อย่างปลอดภัย
เกาฉางกงคิดว่าเสี่ยวเหลียนตกหน้าผาตายไปแล้ว เพราะตอนออกตามหาเขาพบแหวนของเธอที่ศพหญิงสาวคนหนึ่ง ครั้นพอเจอชิงสั่วเขาจึงรู้สึกสับสน หูลี่ว์กวงไม่พอใจที่เกาฉางกงเสียสมาธิเพราะผู้หญิงจึงพยายามพูดเตือนสติโดยชี้ว่าเสี่ยวเหลียนตายไปแล้ว (เขาสงสัยว่าชิงสั่วอาจเป็นสายของเป่ยโจว และกลัวว่าเกาฉางกงจะหลงรักชิงสั่ว เพราะคู่หมั้นของเกาฉางกงคือ "เจิ้งลั่วอวิ๋น" ญาติผู้น้องของเขานั่นเอง) หลังมีโอกาสพูดคุยกันตามลำพังเกาฉางกงก็พบว่าชิงสั่วแตกต่างจากเสี่ยวเหลียน แต่เนื่องจากเธอสูญเสียความทรงจำเขาจึงไม่รู้ว่าเธอเป็นใครมาจากไหนกันแน่ ชิงสั่วคิดปักหลักที่เป่ยฉีเพื่อฟื้นฟูความทรงจำโดยหวังพึ่งใบบุญเกาฉางกง แต่กลับถูกอวี่เหวินยงลักพาตัวออกจากค่ายทหารเป่ยฉีแล้วนำไปปล่อยทิ้งไว้ในเมืองชายแดนของเป่ยโจว เขาใช้เธอเป็นเหยื่อล่อให้ผู้ที่หวังชิงมุกเจิ้นหุนแสดงตัว ปรากฏว่าคนที่พบชิงสั่วก่อนคือเหยียนหว่านและเธอก็เป็นคนหนึ่งที่อยากได้มุกเจิ้นหุน หลังรู้ว่าชิงสั่วหายตัวไป เกาฉางกงจึงสั่งทหารออกค้นหา จากนั้นก็สั่งให้หูลี่ว์กวงติดตามตนไปช่วยทหารที่ถูกเป่ยโจวจับไปเป็นเชลย
ชิงสั่วพยายามหนีไปหาเกาฉางกงที่เป่ยฉีหลายครั้งแต่อวี่เหวินยงรู้ทันตลอด เขามักทำแกล้งทำเป็นไม่แยแสแต่ความจริงแล้วแอบมีใจให้ชิงสั่วและคอยปกป้องเธอ ขณะที่เกาฉางกงตกหลุมรักเธออีกครั้งและพยายามพาเธอกลับเป่ยฉีแต่มักมีเหตุให้คลาดกัน ทั้งยังมีเรื่องที่ทำให้ต่างฝ่ายต่างเข้าใจผิด ทั้งคู่เลยจำต้องพรากจากกัน ตลอดเวลาที่อยู่จวนต้าซือคงชิงสั่วกับอวี่เหวินยงเปรียบเหมือนลิ้นกับฟันที่กระทบกระทั่งกันตลอดเวลา แต่สุดท้ายต่างฝ่ายต่างมีใจให้กัน ครั้นชิงสั่วเปิดใจยอมรับอวี่เหวินยงความทรงจำของเธอก็กลับคืนมา
